آئینــــــــه مگر چقـــــــدر طاقت دارد!

امام صادق علیه السلام فرمود:
«و لا کیـوم محنتنا بکـربلاء و إن کـان یوم السقیـفة و إحـراق
النار على باب فاطمه و قتل محسن بالرفسة أعظم و أدهى
و أمرّ لأنه أصل یـوم العـذاب»

هیـچ روزی چـون مصـیبت ما در کربلا نیست
اگرچه روز سقیفه و آتش زدن درب خانه فاطمه
و شهادت محسـن در اثـر لگـدی که به مـادرش زدند بزرگ تر
و ناگوارتر و تلخ تر است، چرا که آنروز، اصل روز عذاب است».

الهدایة الکبرى: ص 417 ؛ نوائب الدهور ج 3 ص 94

خدا هیچ مردی را شرمنده ی اهل خانه اش نکند
مخصوصا اگر مردترین مرد تاریخ باشد

و اگر همسرش حوراء انسیه باشد
صدیقه و طاهره باشد

خدا هیچ مردی را شرمنده ی زهرا نکند
برخیز علی جان
علت آفرینش هستی فدایی ولایتت شده مولا
برخیز و اشک های حسنت را پاک کن
برخیز و حسین و زینب را از آغوش فاطمه جدا کن
برخیز آقا
برخیز و زهرایت را شبانه به دستان پدرش بسپار
سرنوشت تاریخ اینگونه بود که دستان امیر بسته بماند
و آه و حسرت ابدی به دل شیعیانش

حسن هنوز خواب آشفته می بیند
صورت مادر کجا و ضربه ی سیلی
هنوز به کوچه که می رسد با بغض راه کج می کند
به خانه که می رسد چادر خاکی ات را می بوید و می بوسد

این هیمه ها برای یک در و این خانه نیست
به وسعت تاریخ شیعه است
این آتش به کربلا و خیمه ها می رسد
و سیلی ارثیه ی دختر کوچکی در خرابه
انگار زینب باید علی شود و بار صبر به دوش کشد

بانوی بی نشان
حماسه آفریده ای
حماسه ای با گردش دوازده قمر به دور یک خورشید
حجت شده ای برای تمام حجج

بانوی یاس ادرکنی 
 اَلسَّلامُ عَلَیکِ یا اَیَّتُهَا الـمَظـلُومَةُ الـمَغضُوبَةُ، اَلسَّلامُ عَلَیکِ یا اَیَّتُهَا المُضطَهَدَةُ المَـقهُورَةُ،
اَلسَّلامُ عَلَیکِ یا فـاطِـمـَةُ بِنتَ رَسُول اللهِ وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ

علامه امینی در الغدیر نقل می کند که صدیقه الطاهره پشت دیوار و در فقط یک نام را صدا زد ... شاید فقط فریاد زد: آه! مهـــــــــــــــدے

آری ،شکسته تر ز پهلوی زهرا ، دل علیست
ناموس کردگار جهان را چرا زدند؟؟
حوراء انسیه که جهان محو نور اوست
از بهر دشمنی علی و ولا زدند
افتاده بود در یم خون یاس مرتضی
مشتی خبیث و دشمن دور از خدا زدند
آن بازوی کبود ، که دردش به جان من
با آن غلاف فتنه، به خیر النسا زدند
دخت نبی و حضرت زهرای مرضیه
از گل لطیف تر ، که ز جور و جفا زدند
انبوه هیزم و شرر و بیت فاطمه
آتش به خیمه گاه شه کربلا زدند
مولای عالم و غم جانسوز فاطمه
وای از شراره ای که بر جگر لافتی زدند
وقت ظهور حضرت حجت بعید نیست
از آن زمان که فاطمه را اشقیا زدند

حضرت زهرا (ع) درپاسخ به سوال شخصی به نام اباعمر از علت سکوت حضرت علی (ع) و عدم قیام ایشان نسبت به گرفتن حق خود در جریان غصب خلافت چنین فرمودند:

مثل الامام مثل الکعبه اذ توتی و لاتاتی

ای ابا عمر پیامبر (ص) فرمود: مثل امام مثل کعبه است که مردم باید در اطراف آن طواف کنند نه آن که کعبه دور مردم طواف نماید

بحارالانوار ج36 ص353