آن چه در مقتل سیّدالشهدا ـ علیه السّلام ـ واقع شده، فجیع تر است!

ایت الله بهجت:

در نقل جریانات امام حسین ـ علیه السّلام ـ خیلى باید دقّت شود، چه بسا بسیارى از آن چه گفته مى شود درست نباشد، هر چند عیان آن چه واقع شده، فجیعتر از سماع آن است! به عکس جهان آخرت است، که عیان آن بهتر و لذّتبخش تر از سماع آن است. شنیدن کى بود مانند دیدن!
قبل از وقوع جنگ، طایفه اى از جنّ براى نصرت حضرت سیّدالشهدا ـ علیه السّلام ـ به خدمت آن حضرت آمدند و عرض کردند: اگر اجازه دهید، ما مى توانیم این لشکر را از شما دفع کنیم، حضرت فرمود:
«وَ إِذا أَقَمْتُ بِمَکانِى، فَبِماذا یُبْتَلى هذَا الْخَلْقُ الْمَتْعُوسُ، وَ بِماذا یُخْتَبَرُونَ؟!... نَحْنُ وَ اللّه‏ِ أَقْدِرُ عَلَیْهِمْ مِنْکُمْ.»1
اگر من در جاى خود بمانم، پس این خلق نابود شده با چه چیز آزموده و مورد ابتلا واقع شوند؟!... به خدا سوگند، ما بهتر از شما مى توانیم آنها را نابود کنیم.
در وقت تبلیغ باید سعى کنیم یقینیّات قرآن و عترت را نقل کنیم، و به مسموعات خود، بدون مراجعه به دلیل یا کتاب، اکتفا نکنیم، و حدّاقل به همان کتابى که از آن نقل مى کنیم، استناد دهیم وقتى ما وارد کربلا شدیم، مرحوم آقا میرزا هادى خراسانى ـ که بعد از مرحوم آقا سیّد محمّد کاظم یزدى شایسته ى مرجعیت بود ولى قبول نکرد که مرجع بشود ـ فوت کرده بود، ولى چه آثار و برکاتى از ایشان نقل و ذکر خیر مى شد که چگونه در مقتل حسینى ـ علیه السّلام ـ و دیگر موضوعات، مطالب را با دقّت نظر و با استناد به دلیل بیان مى کرده است.



1. بحارالانوار، ج 44، ص 330؛ لهوف، ص 66؛ نیز ر.ک: مستدرک الوسائل، ج 10، ص 217 و 325.