پرچمت نیست که تکان می خورَد ، این ، دل ِ من است . . .

داشته ها که دست و پا گیرند؛
در کربلا،
« نداشتن» ، عجب قیمتی است.

از داشته ها اگر تهی شدی،
پژواک پر طنین این آوا ، دلت را تسخیر خواهد کرد :
« هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله..»

همه را صـدا زد
فرمود:عباس....علی اکبرم....زُهیـر...حبیبـــــ
ومن
معتقـدم ما را هـم صدا زدند...
نشانـی اش این اشکهایمان.....
.........
صلـی الله علـی الباکیـن علـی الحسیـن.!

  »علیرضا قزوه«

جذبه ی عشق چنین است : فقط ذوب کند

صحبت نام تو شد نام من از یادم رفت

مثل فطرس نکنم پشت به گهواره ی تو

بال من خوب که شد پر زدن از یادم رفت

((ندهد فرصت گفتار به محتاج ، کریم))

بی سبب نیست کنارت سخن از یادم رفت

می رود دل به همان جا که تعلّق دارد

صحبت کرب و بلا شد وطن از یادم رفت

همه ی حرف من این است : چرا عریانی ؟

نکند فکر کنی پیرهن از یادم رفت

علی اکبر لطیفیان

این جا بهانه های زدن جور می شوند

کافیست زیر لب پدرت را صدا کنی

کافیست یک دو بار بگویی گرسنه ام

یا ناله ای به خاطرِ زنجیرِ پا کنی

اصلاً نه، بی بهانه زدن عادت همه ست

حرف گرسنگی نزدم باز هم زدند

دیدم که بر لبان تو می خورد پشت هم

چوب تری که قبل لبت بر سرم زدند

آن قدر پیش طفل تو خیرات ریختند

نان های خشک خان? شان هم تمام شد

امروز هم به نیت تفریح آمدند

عمه کجاست چادر من؟ ازدحام شد

صبح و غروب و شام که فرقی نمی کند

ما را خلاصه غالب اوقات می زنند

یک در میان به روی من و عمه می خورد

سنگی که سمت خیم? سادات می زنند

از آن شبی که زجر مرا دست عمه داد

لکنت زبان من، نه، مداوا نمی شود

پیر زنی که موی مرا می کشید گفت:

زلفی که سوخته گرهش وا نمی شود

دستی بکش به زبری رویم که حق دهی

نا مردهای شام چه مردانه می زنند

دیدم به روی نیزه و پرسیدم از عمو

دارند حرف کار که در خانه می زنند؟

حسن لطفی

بر سر هر نیزه خورشیدی ست یک ماه تمام

بر سر هر نیزه یک ماه است می دانی چرا؟

اشهد ان لا...شهادت اشهد ان لا ...شهید

محشر الله الله است می دانی چرا؟

یک بغل باران الله الصمد آورده ام

نوبهار قل هوالله است می دانی چرا؟

راه عقل از آن طرف راه جنون از این طرف

راه اگر راه است این راه است می دانی چرا؟

از رگ گردن بیا بگذر که او نزدیک توست

فرصت دیدار کوتاه است می دانی چرا؟ 

علیرضا قزوه