در کنزالغرایب آورده که جبرئیل امین پنج نوبت حبیب رب العالمین را از شهادت امام حسین خبر داده بود

اول در روزى که متولد شد جبرئیل به تهنیت و تعزیت نزول نمود چنان چه شمه‏اى از آن سابقا سمت گزارش یافت

دوم در چهارماهگى و آن چنان بود که از ام الفضل بنت الحارث رضى الله عنها روایت کنند که گفت: شبى در خواب دیدم که پاره‏اى از تن مبارک حضرت رسول صلّى الله علیه و آله و سلم ببریدند و در کنار من نهادند از خواب درآمدم ترسان و هراسان نزد سید عالم رفتم و گفتم: یا رسول الله! خواب مهیب دیده‏ام و از هول و هراس آن آرام از دل من رفته است و صورت خواب تقریر کردم آن حضرت صلّى الله علیه و آله و سلم تبسم‏کنان گفت: یا ام الفضل! نیکو خوابى دیده‏اى فاطمه من حامله است به پسرى و آن پسر پاره‏اى است از من چون متولد شود تو را دایه سازم و او را در کنار تو نهم بعد از چند روز حسین متولد شد او را به ام‏الفضل سپردند و به رضاع او مشرف گشت ام‏الفضل گوید: روزى سید عالم صلّى الله علیه و آله و سلم به خانه من در آمد و از مقدم او کلبه من خلد برین شد پس فرمود بیار جگرگوشه و نورد دیده مرا من حسین را بر کنار پیغمبر نهادم حسین اراقه کرد و قطره‏اى از آن بر جامه آن آن حضرت چکید و آن حضرت روى بر حلق وى مى‏مالید و بوسه بر روى وى مى‏داد و بعد از زمانى من او را به عنف از رسول خداى فرا ستدم چنان که حسین بگریست رسول صلّى الله علیه و آله و سلم فرمود که مهلا یا ام‏الفضل مهلا آهسته باش اى ام‏الفضل که این قطره به آب پاک گردد و این رنج که به جگرگوشه من رسید به چه چیز بر خیزد جبرئیل فرود آمد که اى سید تو طاقت گریستن حسین ندارى وقتى که حلق تشنه او را به خنجر آبدار بریده باشند و جسد نازنین او را غرقه خون ساخته حال چون خواهد بود حضرت خواجه صلوات الله و سلامه علیه از این حال محزون شد و به غایت اندوهگین گردید هرکه در این مصیبت اندوهناک باشد مقرر است که با حضرت رسالت صلّى الله علیه و آله و سلم موافقت نموده و از اینجا گفته‏اند: که ارواح انبیا على نبینا و علیهم‏السلام به جهت موافقت با آن حضرت همه در واقعه حسین محزون و مغموم گشته‏اند.

و این حکایت ام‏الفضل در کتاب مطالب السؤل فى مناقب آل الرسول از کمال الدین ابن طلحه منقولست و در شواهد از ام‏الحارث نقل کرده و الله اعلم.